Ένα από τα πράγματα που με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που ενώ οικονομικά μπορούν να αγοράσουν ασφάλεια ζωής εντούτοις δεν το πράττουν. Προφανώς, δεν αντιλαμβάνονται ότι νέοι άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινών γύρω μας και ότι οι οικογένειες τους έχουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα μετά το χαμό τους (και των εισοδημάτων τους).
Ας πάρουμε για παράδειγμα εμένα και τη σύζυγό μου πάντα μοιραζόμαστε τους λογαριασμούς. Σε γενικές γραμμές εγώ πληρώνω τη δόση για το σπίτι, τα έξοδα του γραφείου και την ασφάλεια ζωής. Η σύζυγος μου πληρώνει τα ψώνια και τους λογαριασμούς του σπιτιού. Δεν τα έχουμε καταγράψει ποτέ αλλά υποθέτω ότι πληρώνω περίπου τα διπλάσια της κάθε μήνα.
Προσωπικά πιθανών να έχω λίγη περισσότερη ασφαλιστική κάλυψη από ότι χρειάζομαι. Εάν όμως κάτι συμβεί σε μένα υπάρχουν αρκετά για την σύζυγο μου να αποπληρώσει το σπίτι, να έχει χρήματα για τα έξοδα του παιδιού, να πληρώσει κάποια επένδυσης που έχω κάνει και της απομένουν αρκετά για να σταματήσει να εργάζεται για αρκετό καιρό και να ασχοληθεί με το παιδί μας. Αν και δεν είναι απαραίτητο να το δει κανείς έτσι οι ασφάλειες ζωής που έχουμε είναι όπως ένα δώρο που έχουμε δώσει ο ένας στον άλλον για την οικογένεια μας.
Σε περίπτωση θανάτου μου το εισόδημα μου πρέπει να αντικατασταθεί ή να εξοφληθούν οι υποχρεώσεις τις οποίες πλήρωνα με το εισόδημα μου. Η σκέψη ότι μπορεί να αφήσω τη σύζυγο μου με όλες εκείνες τις υποχρεώσεις τις οποίες πλήρωνα και με λιγότερα εισοδήματα (αφού θα πεθάνω) με κάνει να νιώθω κοντόφθαλμο και επιπόλαιο. Περιττό να αναφέρω ότι η σκέψη να μείνω εγώ στη ζωή χωρίς τα εισοδήματα της συζύγου μου και πάλη με προβληματίζει. (Έχει ασφάλιση για να καλύψουμε και αυτή την πιθανότητα)
Έτσι, η ερώτηση που τίθεται είναι «Γιατί δεν αγοράζετε ασφάλεια ζωής;» Μία από τις συχνότερες απαντήσεις είναι ότι πρόκειται για κάτι δαπανηρό, απάντηση η οποία καταδεικνύει πόσο επιρρεπείς είναι πολλές οικογένειες στον οικονομικό τομέα. Εάν €30 ή €50 ή €100 μηνιαίως θα ανατρέψουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό τι θα συμβεί εάν ένας από τους δύο μισθούς πάψη να έρχεται; Εάν πραγματικά κάποιος ιεραρχήσει τις προτεραιότητες του και βάλει τις ευθύνες πάνω από την πρόσκαιρη καλοπέραση σίγουρα θα βρει και τους κατάλληλους πόρους για να φροντίσει για τα σημαντικά πράγματα στη ζωή.
Πολλές φορές εύχομαι να ήταν του χαρακτήρα μου να είμαι πιεστικός και φορτικός ασφαλιστικός σύμβουλος διότι πραγματικά πιστεύω σε αυτό που κάνω. Πιστεύω ότι κάθε σύζυγος που δεν είναι ασφαλισμένος πρέπει να καθίσει με την σύζυγο του και να της εξηγήσει γιατί δεν πιστεύει ότι η ασφάλεια ζωής είναι σημαντική. Πρέπει να μπορεί να δει τη σύζυγο του στα μάτια και να της πει ότι δεν νοιάζεται αρκετά έτσι που να αφιερώσει €50, €100 μηνιαίως
Μπορεί να ακούγομαι υπερβολικός όμως τις προάλλες όταν ένας νεαρός πέθανε απροσδόκητα αντί στεφάνων είχε γίνει παράκληση για οικονομική ενίσχυση της οικογένειας και αυτό με είχε θυμώσει. Εκείνη η χαροκαμένη σύζυγος/μητέρα (2 παιδιά) έπρεπε τουλάχιστον νιώθει ότι οικονομικά είναι εξασφαλισμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου